به نقل از «خبرگزاری آریا»

ناکامی فن دایک در کسب جایزه The Best؛ چرا مسی بهترین بازیکن سال فیفا شد؟

تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۳۲۷۲۳

خبرگزاری آریا- لیونل مسی در شرایطی به عنوان مرد سال فوتبال جهان انتخاب شد که از نظر فردی سالی فوق‌العاده را سپری کرد اما از منظر ملی و باشگاهی نتوانست همانند سال‌های قبل درخشان ظاهر شود.
به گزارش آریا، در رای‌گیری فیفا، رای سرمربیان، هواداران، کاپیتان‌ها و رسانه‌ها چهار بخش اصلی تعیین‌کننده بهترین بازیکن هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لیونل مسی در سه بخش هواداران، سرمربی و بازیکنان عنوان اول را از آن خود کرد، اما تنها در بخش رای‌گیری از اصحاب رسانه بود که ویرژیل با اختلافی قابل‌توجه به عنوان بهترین بازیکن سال شناخته شد. در واقع اولین تردیدها از سال 2010 کلید خورد و پیش از آن تقریبا همه در مورد انتخاب بهترین بازیکن جهان روی یک نامزد اتفاق نظر داشتند.
معمولا در سال‌های برگزاری جام‌جهانی، بهترین بازیکن این تورنمنت عنوان بهترین بازیکن سال را نیز از آن خود می‌کرد، اما علیرغم ناکامی آرژانتین در رسیدن به جمع چهار تیم نهایی، این لیونل مسی بود که عنوان مرد سال جهان را بالاتر از ستاره‌های لاروخا مانند ژاوی و آندرس اینیستا که با اقتدار به قهرمانی جهان رسیده بودند، از آن خود کرد. همچنین وسلی اسنایدر، ستاره هلندی با اینتر فاتح لیگ قهرمانان شد و با هلند تا مرز قهرمان شدن نیز پیش رفت. این هافبک خلاق یکی از آقای گل‌های جام جهانی نیز لقب گرفت، اما حتی در بین سه نامزد پایانی نیز جایی نداشت.
این روند در سال 2013 به نوعی دیگر در مورد کریستیانو رونالدو تکرار شد. در جریان سه‌گانه مقتدرانه و تاریخی بایرن مونیخ، فرانک ریبری نقشی اساسی ایفا کرد و باواریایی‌ها با اقتدار یکی یکی رقبا را از پیش رو برداشتند، اما در نهایت رونالدو به عنوان بهترین بازیکن سال انتخاب شد و بعدها ستاره فرانسوی مدعی شد توپ طلا را از وی ربوده‌اند. در سال 2014 نیز تردیدی در مورد شایستگی تیم ملی آلمان برای فتح جام‌جهانی وجود نداشت اما باز هم رونالدو بالاتر از مانوئل نویر و دیگران به عنوان بهترین بازیکن جهان برگزیده شد. در این سال‌ها باز هم در مورد انتخاب بهترین بازیکن سال فیفا تردیدهایی وجود داشته و به نظر می‌رسد این روند همیشه ادامه خواهد داشت.
لیونل مسی با به ثمر رساندن 54 گل و ارسال 20 پاس گل، نمایشی فوق‌العاده را در سال 2019 ارائه داد اما یک نقطه ضعف بزرگ در کارنامه وی خودنمایی می‌کرد. مسی در لیگ قهرمانان، کوپا دل ری و کوپا آمه‌ریکا ناکام ماند و از منظر تیمی سالی متوسط را با فتح لالیگا سپری کرد. البته نباید فراموش کرد عنوان بهترین گلزن لیگ قهرمانان و لالیگا نیز به این ستاره 31 ساله رسید. اما نقطه قوت ویرژیل فن دایک علاوه بر توانایی‌های منحصر به فرد دفاعی و دریبل نخوردن در طول سال، فتح لیگ قهرمانان و عنوان بهترین بازیکن سال لیگ برتر بود. مدافع هلندی نقش مهمی در قهرمانی مرسی سایدی‌ها در لیگ قهرمانان ایفا کرد و یکی از عوامل مهم رسیدن تیم ملی هلند به فینال لیگ ملت‌های اروپا نیز بود.
لیونل مسی در دو دوره نخست این جایزه در سال های 2016 و 2017 پشت سر کریس رونالدو در جایگاه دوم قرار گرفته بود و در سال 2018 با افتی عجیب، به رده پنجم بسنده کرد. با این حال آمار و ارقام او در سال 2019 موجب شد تا او با غلبه بر ویرجیل فن‌دایک، بهترین بازیکن فصل گذشته لیگ قهرمانان، این عنوان را کسب کند. شاید خیلی ها سال 2019 بارسلونا را با شکست 4-0 در آنفیلد و حذف از لیگ قهرمانان یادآوری کنند، اما این تیم در همین سال لالیگا را برد و البته در بازه زمانی مربوط به محاسبه آمار و عملکرد، سوپرجام اسپانیا را هم از آن خود کرد. لیونل مسی با این دو جام، شمار جام های خود با بارسلونا را به عدد 34 رساند تا به تنهایی پرافتخارترین بازیکن تاریخ این باشگاه لقب گیرد.
36 گل در 34 مسابقه از سوی مسی بزرگترین عامل در ثبت بیست و ششمین قهرمانی بارسا در لالیگا بود. مسی با این گل ها برای سومین فصل متوالی عنوان ال‌پیچیچی را از آن خود کرد و تعداد آقای گلی های خود را در لالیگا به عدد 6 رساند. او اکنون در کنار تلمو زارا، گلزن تاریخی لالیگا (اتلتیک بیلبائو، 1940 تا 1955) رکورددار آقای گلی در لالیگا محسوب می‌شود. مسی با آمار و ارقامی که به ثبت رساند، با 3 گل اختلاف نسبت به نزدیک ترین تعقیب کننده اش (کیلیان ام‌باپه، پی‌اس‌جی) برای سومین فصل متوالی و برای ششمین بار در مجموع، کفش طلای اروپا را هم کسب کرد. بارسلونا تا مرحله نیمه نهایی فصل 19-2018 لیگ قهرمانان پیش رفت و مسی نیز با 12 گلی که در تنها 10 مسابقه به ثمر رساند برای ششمین بار آقای گل لیگ قهرمانان اروپا شد.
مسی در همه رقابت های فصل 19-2018، 50 بازی برای بارسا انجام داد و 51 گل به ثمر رساند. به این ترتیب بعد از فصل های 11-2010، 12-2011، 13-2012، 15-2014 و 17-2016، مسی برای ششمین بار موفق شد شمار گل های خود در یک فصل را از عدد 50 عبور دهد. او 36 گل در لالیگا، 12 گل در لیگ قهرمانان و 3 گل در کوپا دل‌ری به ثمر رساند. مسی در کنار کسب جایزه ال‌پیچیچی، در گل سازی هم موفق عمل کرد و با 13 پاس گل در کنار پابلو سارابیا (سویا) برترین پاسور فصل 19-2018 لالیگا بود. بعد از زدن تنها 10 گل در فصل 08-2007، مسی در تمام 11 فصل بعدی لالیگا حداقل 20 گل زده و بالاترین آمار خود را هم در فصل 12-2011 به ثبت رسانده است؛ جایی که در 37 بازی 50 گل وارد دروازه رقبا کرد.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: فن دایک جایزه The Best مسی بهترین بازیکن سال فیفا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۳۲۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«هات داکس» جایزه بهترین مستند بین‌المللی را به فیلم هندی داد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، فیلم «کِشت انقلاب» به کارگردانی نیشتا جین که درباره کشاورزان هندی است که علیه قوانین جدید مربوط به زمین قیام می‌کنند، جایزه بهترین فیلم مستند بین‌المللی را در جشنواره بین‌المللی مستند «هات داکس» کانادا همراه با یک مبلغ ۱۰ هزار دلاری دریافت کرد.

کسب جایزه برتر هیات داوران در جشنواره به این معناست که فیلم جین که اولین بار در «هات داکس» دیده شده، واجد شرایط بررسی در بخش بهترین فیلم مستند در جوایز اسکار خواهد بود.

دیگر برنده جایزه ویژه هیات داوران در بخش مستند بین‌المللی «مرگ یک قدیس» بود که مستندی درباره کارگردان پاتریشیا بابال بندک را تصویر می‌کند که دخترش در همان روزی که مادرش ۲۴ سال قبل توسط ۲ مرد مسلح در آن کشور آفریقایی کشته شد، به دنیا می‌آید و او تصمیم می‌گیرد به زادگاهش در اوگاندا بازگردد.

جایزه بهترین فیلم مستند بلند کانادایی به مبلغ ۱۰ هزار دلار به پابلو آلوارز-مسا برای فیلم «تالاب سرباز» تعلق گرفت که درباره کمپین ۲ قرن پیش سیمون بولیوار برای آزادسازی کلمبیا است.

هیات داوران از این فیلم برای بیان مسایل بی‌شماری از میراث پسااستعماری از جمله تخریب محیط زیست، زمین و مسایل نظامی که در بینش هنری قوی فیلم منعکس شده و نیز تعهد به فیلمبرداری خیره کننده به صورت ۱۶ میلی متری تجلیل کرد.

جایزه ویژه هیات داوران برای یک مستند بلند کانادایی به کارگردانان مایکل مابوت و لوکا روزنبرگ لی به «هر راه دیگری: داستان جکی شین»، در مورد یک پیشگام سیاهپوست از نشویل اهدا شد.

جایزه بهترین مستند با تاثیر اجتماعی به ارین لاو و امبر اسپینوزا جونز برای «ایستادن بر فراز ابرها» تعلق گرفت که داستان سفر سه خانواده بومی هاوایی برای دفاع از کوه مقدس خود را نشان می‌دهد.

در همین بخش، هیات داوران از «دیوی» ساخته سوبینا شرستا به دلیل تصویر کردن مبارزه بی‌پایان یک زن برای قربانیان بی‌صدا و نادیده گرفته شده خشونت جنسی دوران جنگ تقدیر ویژه به عمل آورد.

«نبرد برای لایکیپیا» به کارگردانی دافنه ماتزیارکی و پیتر موریمی برنده جایزه جدید سرزمین / آسمان / دریا برای یک مستند بلند استثنایی در بخشی رقابتی به همین نام شد.

هیات داوران گفت: این فیلم نگاه فوق‌العاده‌ای به هر ۲ سمت کشوری پسااستعماری دارد که در آن تغییرات آب و هوایی مردم را وادار می‌کند تا به بدترین نمونه خود بدل شوند. همچنین این فیلم نگاه شفاف و سرسختانه‌ای در مبارزه مداوم کنیا برای حقوق زمین‌های بومی در دوره خشکسالی سخت ارایه می‌کند.

هیات داوران همچنین از «یینتا» به کارگردانی جنیفر ویکهام، برندا میشل و مایکل تولدانو که درباره مردم «ووتسووتن» (مردمان بومی بریتیش کلمبیا) در مقابله با عبور لوله‌های نفت از زمین‌هایشان است تقدیر ویژه به عمل آورد.

جایزه فیلمساز نوظهور کانادایی به لورنس لِوِسک برای فیلم «اوکوریمونو» رسید که درباره بازگشت زنی به ناکازاکی برای پاکسازی خانه مادرش پس از ۲۰ سال غیبت است. هیات داوران از این فیلم به عنوان فیلمی آرام اما جدی درباره خاطره خانواده و مرگ یاد کرد.

جایزه بهترین فیلمساز بین‌المللی نوظهور به فن وو، کارگردان فیلم «ژی ژی» تعلق گرفت که به بررسی مضامین زن بودن، خودمختاری و خودسازی از طریق خاطرات ویدیویی و آرشیوهای شخصی می‌پردازد. هیات داوران همچنین از اسماعیل واسکز برنابه کارگردان فیلم «ترانه‌های بافندگان» که مستندی مکزیکی درباره بافندگان است تقدیر ویژه به عمل آورد.

«سکوت دلیل» کومیانا نواکوا، تحقیقی درباره اردوگاه‌های فوچا در طول جنگ بوسنی و هرزگوین، جایزه بهترین فیلم مستند با طول متوسط را دریافت کرد و از فیلم «مرد جدید» اثر کارلوس یوری سیونینک تقدیر ویژه به عمل آمد.

جایزه بهترین مستند کوتاه بین‌المللی به جانت هاربورد برای «اوتیسم خود را بازی می‌کند» اهدا شد و هیات داوران از «کریسمس، هر روز» فای تساکاس تجلیل ویژه کردند.

جایزه بهترین مستند کوتاه کانادایی به «آیا من لاغرترین فردی که تا به حال دیده‌اید؟» ساخته ایشا مارجارا اهدا و از «درخشش» ایزابل گریگنون فرانکه تقدیر شد.

جایزه اسکاتیابانک به انتخاب دانشجویان مدرسه‌های سینمایی هم به «اعتصاب» به کارگردانی جوبیل مونوز و لوکاس گیلکی تعلق گرفت. این جایزه به مستندی که بالاترین امتیاز را در نظرسنجی مخاطبان دانشجویی دریافت کرده، اهدا می‌شود.

آلیسون دوک تهیه کننده کانادایی فیلم «مادر جدا از هم» لوری تاونشند جایزه دان هیگ را دریافت کرد که به یک تهیه کننده برجسته کانادایی مستقل به منظور قدردانی از دیدگاه خلاقانه، کارآفرینی و کارآفرینی اهدا می‌شود.

جایزه تجلیل از یک فیلمساز کانادایی با دیدگاهی پرشور، حس قوی عدالت اجتماعی و حس شوخ طبعی هم به میثم معتضدی رسید.

همچنین جمعه شب، رائول پک فیلمسازی از هاییتی، جایزه دستاورد برجسته را دریافت کرد.

اهدای جوایز در حالی صورت گرفت که «هات داکس» ۲۰۲۴ چند روز پیش از شروع این دوره، با خروج کارگردان هنری حسین کوریمبوی و ۱۰ برنامه نویس روزهای ناآرامی را تجربه کرد.

برگزارکنندگان «هات داکس» گفتند که در مجموع، ۱۵ جایزه جمعه شب در مرکز نوآوری اجتماعی در تورنتو طی مراسمی که هیچ رسانه‌ای به دلیل ظرفیت محدود دعوت نشده بود، اهدا شد.

سی و یکمین دوره جشنواره «هات داکس» که از ۲۵ آوریل شروع شده امشب یکشنبه ۵ ماه می به کار خود پایان می‌دهد و پس از آن برنده جایزه تماشاگران برای بهترین مستند کانادایی با یک جایزه نقدی ۵۰ هزار دلاری را معرفی می‌کند.

کد خبر 6097203